معنی بر انگیزنده

انگیزنده. [اَ زَ دَ / دِ] (نف از انگیزیدن، انگیختن) تحریک کننده. محرک.

دشمنی انگیز. [دُ م َ اَ] (نف مرکب) دشمنی انگیزنده. برانگیزنده ٔ دشمنی. خصومت انگیزنده:
هر نفسی کآن غرض آمیز شد
دوستیی دشمنی انگیز شد.
نظامی.

برانگیزنده، تحریک‌کننده،
وادارکننده،

مراقب

(اسم) کسی که تحریک میکند محرک محرض.

انگیزنده

انگیزنده مهر و محبت، انگیزنده شوق و دوستی

(صفت) بر انگیزنده گرد و غبار، افسرده شونده.

(صفت) آنکه گرد بر پا کند غبار انگیزنده.

‎ بر انگیزنده به برد باری، کودک پیه ناک

(مصدر) (انگیزید انگیزد خواهد انگیزید بینگیز انگیزنده انگیزش) انگیختن

دریغ انگیز (اسم) اسف انگیزنده باعث تا ء سف و افسوس.

مهیج، محرک، مشوق

مهر انگیز

انگیزنده

349